در این مقاله اثر انحنای مقاطعی از اعضای سازه ای را، بر رفتار قاب های ساختمانی دو بعدی مطالعه و ارزیابی شده است. قابهای مورد مطالعه از نوع بتن مسلح با شکل پذیری زیاد و متوسط و در دو منطقه با خطر نسبی خیلی زیاد و متوسط و بر روی خاک نوع 2 و خاک نوع 3 انتخاب شده اند. تعداد قابها شانزده و تعداد طبقات پنج، هشت، دوازده و پانزده است. مقاطع اصلی آن دسته از اعضا که استعداد تشکیل مفاصل پلاستیک در آنها هست، در مراحل مختلف رفتاری شامل حد ترک خوردگی، حد جاری شدن و حد نهایی انتخاب و مطالعه شده اند. مدل سازی قابها بر مبنای رفتار غیر خطی هندسی و مصالح استوار بوده و برای تحلیل غیر خطی از نرم افزار IDARC استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که رابطه بین مجموع انحنا کلیه مقاطع و تغییر مکان تراز بام به صورت خطی بوده که با ارایه تعریفی برای شکل پذیری انحنایی قاب، می توان قاب را به صورت سیستم یک درجه آزاد مدل کرد و بین شکل پذیری انحنایی و شکل پذیری تغییر مکانی سیستم رابطه ای به دست آورد.

ورق های فولاد کم کربن استفاده زیادی در صنایع بخصوص صنایع اتومبیل سازی دارند. بهمین دلیل نیاز است تا شکل پذیری این ورق ها مورد مطالعه قرار گیرد. دیاگرام های حد شکل پذیری یکی از تکنیک های قوی در اندازه گیری شکل پذیری ورق هاست. در این تحقیق، منحنی های حد شکل پذیری در سه نمونه از فولادها یعنی ST12, ST14 و فولادهای IF بصورت تجربی و با استفاده از روش پانچ و گشش و با ابزار تهیه شده اندازه گیری و رسم شده اند. شکل پذیری حاصل از منحنی های (FLD) با مشخصه های خواص مکانیکی (n , r) ورق ها و همچنین با پارامترهای شکل دهی چون نوع پانچ، قطر پانچ، اصطکاک بین پانچ و ورق ارتباط داده شده است.نتایج نشان می دهد که کرنش های شکل پذیری در فولاد های IF و ST14 زیادتر از فولاد ST12 بوده و مقادیر بالاتری از n´r و همچنین ضخامت بیشتر ورق باعث افزایش کرنش های شکل پذیری ورق ها می شود.جهت ورق ها نیز در میزان کرنش های حدی موثر بوده و بطور مثال کرنش های حد شکل پذیری در زاویه 45 درجه نسبت به جهت نورد کمتر از کرنش های مشابه در جهات صفر و 90 درجه در ناحیه راست منحنی ها می باشد.

در این تحقیق تلاش شده است ضریب کاهش شکل پذیری قاب های ساختمانی ساده توام با مهاربندهای به شکل 8 معمولی و ویژه، مورد ارزیابی قرار گیرد. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، حداکثر ارتفاع مجاز قاب های مهاربندی شده معمولی با مهاربندهای به شکل 8 می تواند از مقدار مورد نظر آئین نامه ASCE7 (7/10 متر) بیشتر در نظر گرفته شود. نتایج این بررسی نشان می دهد که ارتفاع قاب های مهاربندی شده معمولی با مهاربندهای به شکل 8 می تواند تا شش طبقه (حدودا 20 متر) افزایش یابد. به لحاظ میزان مصالح مصرفی، قاب های مهاربندی شده ویژه با مهاربندهای به شکل 8 نسبت به قاب های مهاربندی شده معمولی با مهاربندهای به شکل 8 بترتیب برای قاب های از یک تا شانزده طبقه، صفر الی 30 درصد مقرون به صرفه تر است. مطابق نتایج این تحقیق، ضریب رفتار پیشنهاد شده در پیش نویس ویرایش چهارم استاندارد 2800 ایران (R=5. 5) برای قاب های مهاربندی شده همگرای ویژه منطقی تر از ضریب رفتار پیش بینی شده در آئین نامه ASCE7 (R=6) می باشد. متاسفانه در قاب های مهاربندی شده ویژه با مهاربندهای به شکل 8 در قاب های حدودا بالای دوازده طبقه شکل پذیری مورد نیاز تامین نمی شود. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق برای قاب های بالای دوازده طبقه باید از ضریب رفتار کمتری استفاده شود. همچنین در قاب های بالای دوازده طبقه سازه عموما تغییرمکان هدف را تجربه نمی نماید و قبل از رسیدن به آن به حالت مکانیزم رسیده و فرو می ریزد و این مسئله نشان دهنده لزوم تجدید نظر در ارائه ضریب رفتار قاب های بالای دوازده طبقه از این نوع قاب های ساختمانی را تائید می نماید.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ظرفیت های والدین برای شکل دهی سبک زندگی فرزندان پیش دبستانی و ظرفیت های کودک برای دین پذیری آنها انجام شده و مکانیزم های رسیدن به این هدف از متون دینی و روانشناسی، مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور دستیابی به این هدف، اطلاعات لازم با مطالعات کتابخانه ای گردآوری شده و مفاهیم به دست آمده با روش مفهومی و نظری و با استفاده از روش شناسی مطالعه متون دینی تحلیل گردید. از جمله مهم ترین نتایج این پژوهش عبارتند از: بعد عاطفی در موضوعات دینی باید مورد توجه قرار گیرد؛ از نقش بازی و ظرفیت های آن در تربیت و آموزش کودک نباید غاقل شد؛ یادگیری مشاهده ای که اصلی ترین نوع یادگیری کودکان است، باید در شکل دهی سبک زندگی کودکان مورد استفاده قرار گیرد و ظرفیت حافظه کودک که سرمایه ای برای زندگی آینده اوست باید مورد توجه قرار گرفته و آن را محتوا دهی کرد.

در این تحقیق، شکل پذیری تیرهای بتن آرمه وصله دار، بررسی و تحلیل می شود. پارامترهای مقاومت فشاری بتن، قطر میل گردهای کششی، مقدار و قطر خاموت های دور وصله به عنوان متغیرهای اصلی نمونه های مختلف آزمایشگاهی، در نظر گرفته شده اند. تعداد 16 تیر نمونه آزمایشگاهی در مقیاس واقعی ساخته و آزمایش شدند. در آزمایش ها به کمک دستگاه دریافت و ثبت داده ها مقادیر بار و تغییر مکان وسط دهانه تعیین شدند. با استفاده از مقادیر بار و تغییر مکان اندازه گیری شده، منحنی بار- تغییر مکان و شکل پذیری تیرها تعیین و مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور ارزیابی شکل پذیری تیرها، از شاخص شکل پذیری که قبلا توسط محققین ارایه شده است، استفاده شد. مقایسه شاخص شکل پذیری در نمونه های مختلف، نشان می دهد که مقاومت فشاری بتن و مقدار و قطر خاموت، اثر قابل توجهی روی شکل پذیری تیرهای وصله دار دارد؛ در عین حال با استفاده از مقدار مناسب خاموت، می توان برای مقاومت های مختلف به شکل پذیری مناسب رسید.

آزمایشات نشان می دهد که یک سازه نامعین یا یک تیر سراسری بتن آرمه، با رسیدن لنگر در مقطع بحرانی به حد نهایی، دچار خرابی نمی شود؛ بلکه اگر سازه از شکل پذیری کافی برخوردار باشد، باز توزیع لنگر و تنش در اعضای خمشی، با توسعه مفصل پلاستیک در مقاطع بحرانی آنها ایجاد می گردد. این امر سبب می شود که سایر نقاط تیر به مقاومت و ظرفیت نهایی خود برسند. به علاوه، باز توزیع لنگر به طراحان اجازه می دهد که نمودار لنگر به دست آمده از تحلیل الاستیک را اصلاح نمایند. این کار به طور معمول با کاهش لنگر منفی در وجه تکیه گاه و افزایش لنگر مثبت در وسط دهانه تیر همراه است.تحقیق حاضر به مطالعه پارامتری تیرهای سراسری بتن آرمه با دهانه های مساوی، تحت اثر بار گسترده یکنواخت می پردازد. در این ارتباط، با استفاده از مفهوم تقاضای شکل پذیری و ظرفیت شکل پذیری، ابتدا معادله حاکم بر درصد باز توزیع مجاز لنگر به دست آورده شده است. سپس تاثیر عوامل مختلف نظیر مقاومت فشاری بتن، میزان و مقاومت میلگرد فولادی، مقدار لنگر الاستیک تکیه گاه، و نسبت طول دهانه به عمق موثر تیر سراسری بر باز توزیع لنگر ارزیابی شده است. همچنین میزان باز توزیع مجاز لنگر بر مبنای آیین نامه های مختلف در هر حالت نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده، نشان دهنده در جهت اطمینان نبودن مقادیر باز توزیع مجاز لنگر محاسبه شده بر اساس آیین نامه های موجود در برخی از حالات است؛ اگر چه در مواردی نیز باز توزیع مجاز ارایه شده از سوی آیین نامه ها، بسیار محافظه کارانه می باشد.

گیرنده های آدرنرژیک نقش مهمی در تحریک پذیری نورونی و شکل پذیری سیناپسی دارند. علیرغم مطالعات زیادی که در این زمینه صورت گرفته است، هنوز نقش دقیق آن ها در اختلالات مغزی که با افزایش تحریکپذیری همراه هستند، به درستی مشخص نشده است و در مورد تأثیر آن ها بر شکل پذیری سیناپسی نیز گزارش های ضد و نقیضی وجود دارد. در این مقاله مروری مطالعات مهمی که تاکنون در این زمینه انجام شده، بررسی شده است تا بتوان به جمعبندی مناسبی در زمینه اثرات این گیرنده ها بر تحریکپذیری نورونی و شکل پذیری سیناپسی دست یافت. با وجود نتایج ضد و نقیضی که در مطالعات گذشته وجود دارد، به نظر می رسد در حالت تشنج، گیرنده های آلفا-یک و آلفا دو سطح تحریک پذیری نورونی را کاهش می دهند. گیرنده های آلفا-1A، از طریق عمل بر اینترنورون های مهاری و افزایش فعالیت گاباارژیک مسئول اصلی عملکرد گیرنده های آلفا-یک در کاهش تحریکپذیری نورونی هستند، در حالی که گیرنده های بتا-یک با افزایش رهایش گلوتامات می توانند منجر به افزایش تحریکپذیری شوند. به علاوه، فعالیت گیرنده های آلفا عمدتاً باعث القاء تضعیف طولانی مدت در سیناپس ها می شود. از طرف دیگر، گیرنده های بتا آدرنرژیک با افزایش رهایش گلوتامات و افزایش نوروژنز سبب افزایش تحریکپذیری نورونی و القاء تقویت طولانی مدت در سیناپس های مغزی می شوند.

چشمه اتصال از المانهای موثر در شکل پذیری قاب خمشی فولادی است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تحلیلی شکل پذیری چشمه اتصال در تیرهای نابرابر در طرفین چشمه اتصال می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد که شکل پذیری چشمه اتصال بسیار متاثر از اختلاف ارتفاع تیرهای طرفین چشمه اتصال است. در حالیکه در تحقیقات گذشته برای کلیه شرایط هندسی، شکل پذیری ثابتی برای چشمه اتصال فرض شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش اختلاف ارتفاع تیرهای طرفین ضریب شکل پذیری جزیی چشمه اتصال کاهش می یابد. بطوریکه در ستون های خارجی که فقط یک تیر متصل است این ضریب کمترین مقدار را دارد و در ستون های داخلی با تیرهای برابر یا تقریبا برابر این مقدار ماکزیمم است.